ALGEMEEN
|
Clubblad
|
Artikelen
Op deze pagina vindt u het artikel "geef de (bal)pen door aan" dat is gepubliceerd in de derde editie van "Doeltreffend" van het
seizoen 2003-2004.
Geef de (bal)pen door aan
| editie 3 - seizoen 2003-2004 |
Geef de (bal)pen door aan is een steeds terugkerende rubriek waarin telkens iemand anders een stukje moet schrijven. Dit kan
bijvoorbeeld zijn over hobby's, werk, school, de voetbalclub of over zijn of haar elftal. De bedoeling is dat de (bal)pen telkens
wordt doorgegeven aan een lid van VV Gassel uit een ander elftal. In de in december 2003 verschenen editie van "Doeltreffend" heeft
Erik van Toor de (bal)pen doorgegeven aan Arno Brans.
Nou, bedankt Erik (Henk de Tank). Ik zag in de vorige editie van ons clubblad "Doeltreffend" mijn naam staan onder de rubriek "Geef
de (bal)pen dor aan . . . , en ik dacht: "Ojee, het zal ook eens niet." Maar het komt toch allemaal goed. Ik zal mijn eigen eens
even voorstellen, voor diegene die mij nog niet kennen. Ik ben Arno Brans, zoon van Henk en Diny, ben 27 jaar en woonachtig in
Gassel. Mijn hobby's zijn onder andere voetbal, biljarten, crossen, carnavalsvereniging De Ezels, snowboarden, buurten en veel
lachen. Dit zijn er dus nogal wat.
Na de lagere school in Gassel heb ik gekozen voor de LTS in Cuijk, richting metaal. Na vier jaar flink gestudeerd te hebben vond ik
het wel mooi geweest. Ik ben toen bij Installatiebedrijf Zonneberg in Zeeland begonnen met werken. Dat waren dus vier dagen werken
en één dag leren op het ROC installatietechniek in Nijmegen. Een bekend gezegde luidt: om het vak goed te leren is het beter om
het vak op een ander te leren. Nu ben ik dan al sinds vijf jaar bij ons thuis (Installatiebedrijf Das-Brans) werkzaam.
En nu iets over de voetbalcarrière van Arno Brans. Dat verhaal zal ik maar niet te lang maken want zo lang is hij niet. Ik ben
begonnen bij de F-jes. Daar heb ik maar enkele jaren gevoetbald en toen hield ik het voetballen maar weer voor gezien. Ik heb de
draad weer opgepakt vanaf mijn achttiende jaar. Ik ben toen in het derde elftal begonnen. Sindsdien is de naam Stuuf ontstaan. Dat
kwam omdat ik zowel voor als achter op het veld te vinden was, denk ik. Maar die naam telt alleen met droog weer. Nu zit ik al weer
een jaar of zes bij het vierde elftal. Dat wil zeggen, ook veel uren in de kantine aan de bekende tafel. Nou, hier wil ik het dan
bij laten, ik heb nu wel weer zat geluld over mijn eigen. Houdoe.
Arno Brans (Stuuf)
Voor de volgende editie geef ik de (bal)pen door aan . . . . . iemand van het dameselftal genaamd . . . . . Anneke Nibbeling.
Terug naar het overzicht met artikelen