ALGEMEEN
|
Clubblad
|
Artikelen
Op deze pagina vindt u het artikel "geef de (bal)pen door aan" dat is gepubliceerd in de derde editie van "Doeltreffend" van het seizoen 2005-2006.
Geef de (bal)pen door aan
| editie 3 - seizoen 2005-2006 |Geef de (bal)pen door aan is een steeds terugkerende rubriek waarin telkens iemand anders een stuk moet schrijven. Bedoeling is dat de (bal)pen wordt doorgegeven aan een lid van de VV Gassel uit een ander elftal. In de vorige editie heeft Wim Linders de (bal)pen doorgegeven aan Eric van Boekel.
Hallo allemaal, om te beginnen wil ook ik natuurlijk mijn voorganger, Wimke, nek, kots, klap, steuk, Linders bedanken voor het
doorgeven van de balpen. Voor diegene die mij niet kennen mijn naam is Eric van Boekel, 28 jaar geleden geboren op de Dorpstraat
10 (voorheen café en cafetaria) te Gassel. Enkele jaren geleden ben ik Mariëlle tegen het lijf gelopen en woon nu al weer ruim
2 jaar met haar samen in Oeffelt. Sinds 22 december jl. is hier verandering in gekomen en wonen we daar met z'n drieën door de
geboorte van ons dochtertje Jade. Binnen een jaar verwacht ik weer terug te keren naar Gassel en wel op het oude nest van de
Dorpstraat 10. Wat voorheen café en cafetaria was, wordt nu door een helse verbouwing omgedoopt tot twee woonhuizen. Na wat
opleidingen te hebben gevolgd in Grave en Nijmegen, ben ik uiteindelijk terecht gekomen op de Hogeschool in 's-Hertogenbosch.
Daar ben ik begin 2002 afgestudeerd aan de opleiding Commerciële Economie. Vervolgens ben ik ongeveer 2,5 jaar werkzaam geweest
bij Congress Consultants in Arnhem. Op dit moment ben ik al weer 1,5 jaar werkzaam bij de Holland Office Group als senior
account manager en probeer ik dagelijks aan bedrijven in Limburg en Brabant kopieermachines te verkopen.
Wat betreft mijn voetbalcarrière in Gassel. Een groot talent was ik niet. In de jeugd heb ik het voor het grootste deel in de
goal gestaan met als hoogtepunt het kampioenschap met de B-jeugd. Vervolgens ben ik vanuit de B-jeugd doorgestroomd als keeper
van het eerste (toenmalige trainer Herman Hurkens). Dit ging op zich vrij aardig, totdat ik op een zeker moment, na twee jaar
in het eerste gekeept te hebben, het in mijn hoofd kreeg om weer te gaan voetballen. Onder de nieuwe trainer Bonny Refwutu,
veroverde ik een plaats wederom in het eerste, alleen nu als voetballer. Zoals ik al aan gaf, een groot talent was ik niet
dus werd er veel gecompenseerd met hard werken en hier en daar een tikkie uitdelen. Wat me vervolgens weer kwam te staan op
regelmatige gele dan wel rode kaarten, waardoor ik op een gegeven moment meer niet dan wel voetbalde. Na twee jaar onder Bonny
Refwutu in het eerste te hebben gevoetbald, ben ik een aantal jaren in het tweede gaan ballen. Na enkele jaren heb ik toch weer
een poging gewaagd om nu onder John Boeijen in het eerste te komen. Eindelijk mocht ik daar dan weer mijn opwachting maken in
de basis van Gassel 1. Heel erg lang heeft deze rentree niet geduurd. Door veel te hard een duel in te gaan, breek ik mijn
enkel en beschadig vervolgens mijn kraakbeen in die enkel. Weg voetbal.
Dat heeft mij toch wel even heel veel pijn gedaan, want wat is er nu mooier dan door de week een paar keer te trainen en
vervolgens op zondag lekker te voetballen. Naar aanleiding van die situatie, heb ik samen met John Boeijen en Theo Jaspers
het idee geopperd dat het toch wel belangrijk is dat Gassel 1 een verzorger heeft en daardoor loop ik nu iedere zondag een keer
of vijf met die waterzak over dat veld. Daarnaast neem ik iedere zondag graag deel aan de derde helft en is de donderdagavond
in de kantine ook een zeer belangrijke avond. Waar onder het genot van een aantal biertjes zeer belangrijke zaken en oude
clichés besproken worden. Tot zover mijn verhaal, ik hoop dat jullie het leuk vonden om het te lezen, ik vond het in ieder
geval leuk om te doen.
Eric van Boekel
Voor de volgende editie geef ik de (bal)pen door aan . . . . . Geert Janssen de leider van Gassel 3.
Terug naar het overzicht met artikelen