ALGEMEEN
|
Clubblad
|
Artikelen
Op deze pagina vindt u het artikel "hoe gaat het met?" dat is gepubliceerd in de derde editie van "Doeltreffend" van het seizoen 2009-2010.
Hoe gaat het met?
| editie 3 - seizoen 2009-2010 |Deze keer hebben we in de rubriek "Hoe gaat het met?" gekozen voor Fred Lourenssen. Deze oud-keeper heeft in de jaren '80 van de vorige eeuw jarenlang het doel van het eerste elftal van VV Gassel schoon proberen te houden. Velen herinneren Fred als een getalenteerd keeper, welke onderdeel was van het team dat wedstrijden speelde voor promotie naar de vierde klasse. Voor diegene die hem nog niet kennen, hebben we Fred gevraagd te vertellen over zijn voetbalverleden.
Mijn naam is Fred Lourenssen en ik ben woonachtig in 't Neie Huukske te Beers, samen met mijn vrouw
Helma en onze dochters Kay van 12 en Yoni van 10. Als zoon van Gerrit en Fien Lourenssen ben ik voor
het grootste gedeelte van mijn jeugd opgegroeid aan de Schuttersweg 6 te Gassel. Inmiddels ben ik 43
jaar oud. Mijn zus José woont in Escharen en mijn andere zus Carla woont nog in het ouderlijk huis.
Ik ben al bijna 20 jaar werkzaam als monteur bij de Cuijkse Auto Service voor velen beter bekend als
de CAS in Cuijk. In Gassel heb ik alle jeugdelftallen doorlopen en daarna nog in het "urst" gevoetbald.
Ik ben eigenlijk altijd keeper geweest. Alleen in het laatste jaar van de A_jeugd voetbalde ik vaak
als linksvoor, maar ook wel eens als spits. Op zondag keepte ik dan in het "twèd". Mijn teamgenoten
in de jeugd waren: Willie Thoonen, Geert Janssen, Jos Brans, Twan Toonen, Frank van Duuren, Willie
Strik, Bennie Arts, Henrie en Robert van Roosmalen, Peter Tonies, Paul Wellen, Gert_Jan Ketels, Geon
Kersten, Vincent Nagtegaal, Marc Smits en Frank Arts.
Wat me vooral is bijgebleven uit die tijd is de opening van het nieuwe sportpark oftewel van de Hoeve
naar de Ten Holtweg. Én onze uitwedstrijden waren alijd een feest! Iedere keer weer proberen om met
zoveel mogelijk man in de Ford van Jan Josemanders, de Citroën van Herman van de Burgt en de Fiatjes
van Jan en Tonny Oppers gestapeld te worden. De uitwisseling met een Duitse vereniging was een leuke
ervaring en zeker ook een mooie herinnering en zo ook de eerste A-jeugd trainer uit Beugen volgens
mij heette die Dolf Hendriks. Een man die veel van voetbal wist, maar wij als jeugd probeerden hem uit
en dat kon hij minder waarderen. Maar de mooiste momenten in de tijd dat ik in Gassel voetbalde, waren
toch de wedstrijden met het "urst" voor promotie naar de vierde klasse tegen Berghem Sport. Onder
leiding van trainer/ speler Hennie Zwiers liepen we de promotie net mis, doordat een van richting
veranderd schot in de slotminuten van de wedstrijd alsnog achter mij in het net plofte.
Na een tijdje in het "urst" gevoetbald te hebben, werd het tijd om het een stap hoger te gaan proberen.
Nadat ik enkele testwedstrijden heb gekeept bij Go Ahead Eagles in Deventer, ben ik terechtgekomen
bij hoofdklasser Achilles 29 in Groesbeek om er vier seizoenen te blijven, daarna 1 jaar bij
eersteklasser sv Hatert in Nijmegen om vervolgens bij JVC in Cuijk te gaan keepen. Het eerste
jaar bij JVC kwam ik door blessures nauwelijks in actie. Gelukkig kon ik er daarna drie
kampioenschappen vieren, zodat we van de vierde klasse doorstoomden naar de eerste klasse KNVB.
Ik heb er nog enkele seizoenen gevoetbald met de trainer van Gassel Fred Seeger. Ook hebben we
nog een jubileumwedstrijd tegen Ajax gespeeld in verband met het 60_jarig bestaan van JVC in 1991.
Verrassend, maar we verloren destijds van dit sterke Ajax, dat enkele jaren de championsleague zou
winnen, met 6_0. Enkele namen van de spelers van toen: Edwin van de Sar, Danny Blind, Frank en Ronald
de Boer, Aaron Winter, John van het Schip en Jan Wouters. In 1995 ben ik in mijn huidige woonplaats
Beers gaan voetballen om vervolgens drie jaar later nog 2 seizoenen naar JVC te verkassen, waarin we
via de nacompetitie promotie naar de hoofdklasse afdwongen en waarin ze nu nog steeds voetballen.
In het jaar 2000 ben ik op 35-jarige leeftijd gestopt met voetballen, na bijna 20 jaar selectievoetbal
te hebben gedaan. Na enkele jaren zonder echt actief gesport te hebben, ben ik nu sinds ruim een jaar
aan het mountainbiken geslagen met de ATB_ers uit Gassel. Hier ben ik elke zondagmorgen zoet mee, we
rijden namelijk veel toertochten. En het bevalt me goed, eerst fietsen en dan onder het genot van een
drankje even bijpraten. Ik moet zeggen dat ik het voetballen niet echt meer op de voet volg, alleen
nog vanuit de krant door naar de uitslagen en standen te kijken. Maar ik heb een leuke tijd gehad
tijdens mijn voetbalcarrière en ik denk dat plezier het allerbelangrijkste is in de sport. Bij deze
wens ik alle spelers en alle andere medewerkers van vv Gassel het beste toe.
Fred Lourenssen
Terug naar het overzicht met artikelen