ALGEMEEN
|
Clubblad
|
Artikelen
Op deze pagina vindt u het artikel "in de spotlight" dat is gepubliceerd in de vierde editie van "Doeltreffend" van het seizoen 2009-2010.
In de spotlight
| editie 4 - seizoen 2009-2010 |In the spotlight is een rubriek waarin we nader kennis maken met mensen welke betrokken zijn bij VV Gassel. Aangezien Arie Derks al geruime tijd actief is als vrijwilliger van de voetbalclub, hebben wij hem gevraagd voor In the spotlight in deze editie.
Eigenlijk ben ik niet een persoon die graag in de belangstelling staat, ik heb dan ook heel even
getwijfeld of ik dit wel zou doen. Zelf lees ik het clubblad graag, het ziet er altijd erg mooi en
verzorgd uit. Reeds 41 jaar ben ik woonachtig op de Torenstraat in Gassel, samen met mijn vrouw Ineke.
In 1969 is onze zoon Marcel geboren, hij woont alweer zo'n vijf jaar op zichzelf. Vroeger waren Ineke
en ik beide werkzaam op het blindeninstituut te Grave. Op zondagavond gingen we meestal naar Bens
in Langenboom, we vertrokken dan met de brommer rond 20.00 uur, 24.00 uur moesten we weer thuis zijn.
Ja, dat waren andere tijden dan tegenwoordig. Ook waren we regelmatig te vinden in Het Huukske te
Langenboom.
In 1996 ben ik begonnen met het draaien van bardiensten. Aanvankelijk begon het met alleen de ochtenden.
Maar omdat er steeds meer elftallen kwamen, werd het steeds drukker en drukker. Het werden lange dagen
voor mij, vaak was ik de hele zaterdag in de kantine. Natuurlijk, het was een gezellige periode, ik
vond het ook leuk om met de jeugd bezig te zijn. Maar na een jaar of zes besloot ik om alleen op
zaterdagmiddag de bardiensten te draaien. Gelukkig waren verschillende ouders bereid om de ochtenden
over te nemen. Het verliep ook altijd prima. Wel moesten de mensen 's middags betalen voor de koffie
en de thee, 's morgens was dat allemaal gratis, dat is nu trouwens nog. Ook kwam het regelmatig voor
dat de mensen op de pof koffie of thee kwamen drinken. Dat was op den duur niet meer bij te houden.
Daarom ben ik daar op een gegeven moment mee gestopt en iedereen moest meteen afrekenen.
Regelmatig krijg ik complimenten van mensen uit andere dorpen, ze vinden ons clubgebouw zo mooi, netjes
verzorgd, echt piekfijn in orde. Dat doet menatuurlijk goed, zoiets is altijd fijn om te horen. Het
draaien van bardiensten is dankbaar werk, heel veel jongeren kennen mij, ik word door hen begroet, ze
zijn behulpzaam. Ze hebben me weleens volop geholpen met het sjouwen van kratten toen ik rugklachten
had. Zelf heb ik nooit gevoetbald, ik heb er ook niet veel verstand van. Heel soms ga ik weleens
naar een wedstrijd kijken. Als het mooi weer is en we gaan een stukje wandelen, of als de jeugd kans
maakt om kampioen te worden, dan is het toch extra spannend.
Wat ik graag veranderd zou willen zien binnen de voetbalclub is dat het karttoernooi weer in het
dorp gehouden wordt. Tijdens zo'n karttoernooi heb ik ook weleens achter de tap gestaan, met zijn
zessen achter de bar, hadden we het hartstikke druk tot in de late uurtjes. Wordt zo'n evenement
in het dorp gehouden, dan kan het publiek overal kijken, dat is bij de voetbalclub niet het geval.
Iedereen moet aan dezelfde kant staan van het parcours. Ook zijn mensen eerder geneigd te komen
kijken als er iets op het plein te doen is. Bij de carnavalsvereniging vroegen ze in die tijd ook
hulp van vrijwilligers. Ik heb toen verschillende jaren geholpen bij de balkavond en de avonden van
de pronkzitting. Later kwamen er steeds meer vrijwilligers, hele goeie zaak natuurlijk. Omdat er
voldoende hulp was, ben ik ermee gestopt. Volgend jaar viert de Carnavalsvereniging haar 44-jarig
jubileum, indien nodig kunnen ze altijd op mijn hulp rekenen.
Ook ben ik alweer een aantal jaren lid van de St. Jansgilde. Regelmatig heb ik deelgenomen aan het
kruisboog schieten. Tegenwoordig houd ik me vooral bezig met het maken van foto's als er ergens
iets te doen is. Deze worden dan op hun website geplaatst. Verder heb ik me lange tijd beziggehouden
als radioamateur. Daarom hebben we ook zo'n hoge mast. Officieel ben ik een gelicenseerd amateur.
Daar heb ik 3 examens voor afgelegd. Met alle landen/eilanden heb ik contact gehad, overal heb ik
bevestigingen van gehad. Met contest(wedstrijden) eindigde ik altijd in de top drie. In het clubgebouw
van Grave kregen kinderen elk jaar de kans om met scoutinggroepen in binnen- en buitenland contacten
te leggen. Dit gebeurde in de jaren 80 onder leiding van de radioamateurs. De kinderen waren weken
bezig met het maken van de mast, helemaal van hout met speciale knopen. Als het dan zover was bleef
iedereen een weekend in het clubgebouw.
Met de opkomst van de computer werd de animo wel een stuk
minder, zeker toen er ook computers in het clubgebouw kwamen te staan. De meeste kinderen, maar
ook volwassenen hebben daar toch een zwak voor. Ook ik ben me steeds meer gaan verdiepen in het
computergebeuren. Elke dag ben ik er wel een paar uur mee bezig. Het is een grote hobby van mij
geworden. Ik heb een eigen website opgericht: www.degabe.nl. Het is een uitdaging voor mij om
dit steeds verder uit te werken, elke keer kom je weer nieuwe dingen tegen.
Tot slot wil ik nog even opmerken dat we toch wel dankbaar mogen zijn met zoveel vrijwilligers in
Gassel. Dankzij hun helpende hand kunnen veel evenementen plaatsvinden. Daar moeten we zuinig op
zijn!
Terug naar het overzicht met artikelen